Με έκτακτες εκδόσεις και αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης ανακοινώθηκε γύρω στις 13:00 ώρα Ελλάδος της Παρασκευής πως μετά από πέντε ημέρες συνομιλιών στη Γενεύη μεταξύ εκπροσώπων του ΟΗΕ, της αναγνωρισμένης κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας της Τρίπολης και του Εθνικού Στρατού της Λιβύης που ελέγχει την ανατολική πλευρά της χώρας επήλθε συμφωνία για μόνιμη κατάπαυση του πυρός σε όλες τις περιοχές της χώρας.
Πρόκειται για μία σημαντικότατη εξέλιξη, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει και σε μία μόνιμη ειρήνη και σταθερότητα στη Λιβύη.
Η τελική συμφωνία είναι αποτέλεσμα των προηγούμενων συμφωνιών στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Μαρόκου, η οποία είχε οδηγήσει τις δύο εμπόλεμες πλευρές σε μία πρώτη αποδοχή μίας νέας πραγματικότητας στη Λιβύη. Η πραγματικότητα αυτή αφορούσε στην εγκαθίδρυση της ειρήνης, τον σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης, τον προγραμματισμό γενικών και ελεύθερων εκλογών αλλά και τη στελέχωση του κράτους με άτομα κοινής αποδοχής. Αυτή η τελευταία λεπτομέρεια ήταν ενδεχομένως και το σημαντικότερο βήμα για την επίτευξη μιας συνολικής συμφωνίας αφού αφορούσε τις θέσεις κλειδιά του διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Λιβύης αλλά και του υπεύθυνου πετρελαίων. Προκειμένου να ισχύσουν οι πρώτες συμφωνίες της πρωτοβουλίας του Μαρόκου, υπέβαλε την παραίτησή του και επίσημα ο μέχρι τότε επικεφαλής της αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Τρίπολης Φαγέζ Αλ Σάρατζ.
Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε πως η συμφωνία αφορά και την άμεση αποχώρηση από τη Λιβύη όλων των ξένων παραγόντων που ενεπλάκησαν στον εμφύλιο πόλεμο των μισθοφορικών σωμάτων που δραστηριοποιήθηκαν εκεί και γενικά όλων εκείνων των ενόπλων και όχι μόνον, ομάδων που τα τελευταία χρόνια με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο πήραν μέρος στην εμφύλια σύρραξη πολεμώντας ή στηρίζοντας τη μία εκ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών. Αυτή η τελευταία αναφορά προφανώς και απευθύνεται ευθέως σε εκείνες τις χώρες οι οποίες τα τελευταία χρόνια παρεμβαίνουν συστηματικά και μεθοδικά στη λιβυκή υπόθεση, δηλαδή η Τουρκία με τη στήριξη του καθεστώτος της Τρίπολης, αφρικανικές χώρες και το Σουδάν, η Αίγυπτος και βεβαίως η Ρωσία, έστω και αν επί του εδάφους χρησιμοποιήθηκαν ρωσικές μισθοφορικές δυνάμεις οι οποίες ανήκουν σε ιδιωτικές εταιρείες.
Υπενθυμίζεται ότι τον Απρίλιο του 2019 ο επικεφαλής του στρατού της ανατολικής Λιβύης, επονομαζόμενος και στρατάρχης Χαφτάρ, εξαπέλυσε επίθεση εναντίον της Τρίπολης με τη στήριξη της Ρωσίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Αιγύπτου. Μετά από μήνες πολιορκίας της πρωτεύουσας της Λιβύης τα στρατεύματα του Χαφτάρ αποχώρησαν. Η κυβέρνηση της Τρίπολης ωστόσο δεν κατάφερε να ολοκληρώσει την αντεπίθεσή της και απέτυχε να καταλάβει τη στρατηγική περιοχή της Βεγγάζης. Κατόπιν όλων τούτων φαίνεται πως η συμφωνία για μία μόνιμη κατάπαυση του πυρός και ο σχηματισμός μεταβατικής κυβέρνησης με στόχο τη διενέργεια εκλογών και την ανάδειξη ενός νέου πολιτικού συστήματος και διοίκησης της χώρας ήταν η μόνη λύση.
